جاهاي ديدني آنتاليا؛ ۱۴ جاذبه‌اي كه نبايد از زيبايي‌شان غافل شد

۱. كاله‌ايچي

محله‌ي پرپيچ‌وخم «كاله‌ايچي» (Kaleiçi) براي قدم‌زدن عالي است. عمارت‌هاي سفيدكاري‌شده با سقف‌هاي قرمز مربوط به دوره‌ي عثماني كه به‌خوبي بازسازي شده‌اند، در امتداد خيابان‌هاي سنگ‌فرش‌ شده قرار گرفته‌اند. اين عمارت‌ها اكنون به‌عنوان هتل، مغازه‌هاي سوغاتي، گالري‌هاي هنري و رستوران استفاده مي‌شوند. اگرچه اين محله بيشتر جايي براي قدم‌زدن و نفس‌كشيدن در دنياي قديم است، اما براي آنهايي كه به گشت‌وگذار علاقه دارند، 

نيز جاذبه‌هاي گردشگري كوچك زيادي را در خود جاي داده است. يك دروازه‌ي قلعه و يك برج ساعت پوشيده از سنگ در ميدان اصلي (Kale Kapısı) قرار دارند. مسجد «تكلي محمت پاشا» (Tekeli Mehmet Paşa Mosque) هم براي كاشي‌كاري‌هاي خيره‌كننده‌ي فضاي داخلي‌اش معروف است. در امتداد خيابان «حسابچي» (Hesapçı Sokak)، نيز مناره‌ي «سربريده» (Kesik Minare) را خواهيد ديد. اين مناره كه در قرن نوزدهم بر اثر آتش‌سوزي تخريب شد، تنها چيزي است كه از يك ساختمان بزرگ باقيمانده است؛ ساختماني كه زندگي خود را به‌عنوان معبدي رومي آغاز كرد، سپس به كليساي «بيزانسي» تغيير ماهيت داد و درنهايت مسجد شد.

۲. بندر قديمي

بندر قديمي آنتاليا كه در دل صخره‌ها قرار گرفته، پر از بوتيك‌ها، كافه‌ها، بازارها و قايق‌هاي تفريحي باشكوهي است كه بر پهنه‌ي درخشان مديترانه جا خوش كرده‌اند. با فضاي آرام و قايق‌هاي تفريحي كه اكنون در اين بندر وجود دارند، دشوار است تصور كنيم كه زماني قلب تپنده‌ي اقتصاد آنتاليا بوده است؛ اما از قرن دوم ميلادي تا همين اواسط قرن بيستم، بندر اصلي شهر بوده و تجارت و موفقيت مالي را براي اين شهر و حومه‌اش به ارمغان آورده است. اين روزها مردم براي خريد و بعد هم تماشاي غروب آفتاب و نوشيدن قهوه به اينجا مي‌آيند. ضمن اينكه مي‌توانيد با يكي از قايق‌هاي تفريحي به دريا بزنيد و شنا كنيد و از گشت‌وگذار در سواحل آن و جاهاي ديدني آنتاليا لذت ببريد.

۳. موزه‌ي آنتاليا

اگر به تاريخ و به‌ويژه تاريخ تركيه علاقه داريد، اين موزه‌ي فوق‌العاده را از دست ندهيد. نمايشگاه‌هاي خيره‌كننده‌ي اين موزه، يافته‌هايي ديدني را از محل‌هاي حفاري سرتاسر سواحل تركيه به نمايش گذاشته‌اند. بهتر از همه، اينكه اين مجموعه به شيوه‌ي خاصي به نمايش گذاشته شده، كه فهم تاريخ غني و چه‌بسا پيچيده‌ي تركيه را آسان مي‌كند. بخش باستان‌شناسي هم ديدني‌هايي را از عصر برنز تا بيزانس، با تأكيد خاصي بر ويرانه‌هاي آن منطقه، به نمايش گذاشته است. اگر وقت كمي داريد، مستقيما به سراغ موزاييك‌هاي دوره‌ي سلوكيان، نمايشگاه گنجينه‌ي نقره از دوره‌ي «آسپندوس» و مجسمه‌هاي مقدس از دوره‌ي «پرگه» برويد.

۴. مناره‌ي ييولي

مناره‌ي «ييولي» (Yivli Minare) از جاهاي ديدني آنتاليا و متمايزترين بناي آن است كه توسط يكي از پادشاهان سلوكي به‌نام «سلطان علاء‌الدين كي‌قباد» (۱۲۳۶-۱۲۱۹) ساخته شده است. اين مناره نمونه‌اي از معماري سلوكي محسوب مي‌شود، با پايه‌اي چهارگوش كه يك استوانه‌ي هشت‌ضلعي روي آن قرار گرفته و در ادامه هم استوانه‌هاي دندانه‌دار دارد و در بالاي آن هم راهرويي بالكن‌مانند وجود دارد. مسجدي كه در كنار اين مناره قرار دارد، متعلق به قرن چهاردهم است، ولي همچنان استفاده مي‌شود. مناره‌ي «ييولي» درست كنار دروازه‌ي ورودي كاله به شهر قديمي قرار دارد. درمقابل مناره، برج ساعت آنتاليا متعلق به دوره‌ي عثماني قرار گرفته و در كنار آن هم چند مقبره كه قدمت‌شان به قرن چهاردهم برمي‌گردد.